Podejście Marie Kondo do zdjęć zgrzyta mi między zębami jak piasek na plaży. Całkowicie nie zgadzam się ze stosowaniem wyłącznie kategorii „radości”, kiedy chcemy posegregować zdjęcia.
WSPOMNIENIA ZATRZYMANE W KADRZE, CZYLI PO CO MI TYLE ZDJĘĆ? Zdjęcia pozwalają nam zamknąć w kadrze nasze wspomnienia – nie tylko te ważne, podniosłe, ale też te zwykłe, codzienne. Wyobraź sobie, jak fascynująco byłoby obejrzeć album z zapiskami Twojej prababci, w którym zatrzymała na zawsze życie swoje i swojej rodziny? ZAPISANE MIGAWKI Upalne lato na Mazurach – trochę inne niż zwykle, ale nadal piękne mimo trwającej pandemii COVID-19. Plusk wioseł na Krutyni, czysta woda i niebieskie skrzydła przelatującego tuż obok nas zimorodka. 6 rano, na polach poranna rosa, a w oddali dwa żurawie i ich donośny klangor. Słyszałam go pierwszy raz w życiu i już na zawsze zapamiętam. Spotkanie wigilijne w przedszkolu mojej córki – całe miejsce buzuje od emocji dzieci. W tle słychać rozmowy rodziców, dzieci śpiewają kolędy albo próbują z całych sił nie zjeść od razu wszystkich pierników. Atmosfera radości, ciepła i przyjemne poczucie bycia częścią wspólnoty. Wigilia…
W mojej bańce internetowej coraz częściej natykam się na artykuły na temat wykonywania zdjęć, poprawy warsztatu fotograficznego i informacje, że coraz więcej osób jest przytłoczona liczbą przechowywanych zdjęć. Nie widzę jednak, aby dużo osób zastanawiało się, dlaczego właściwie robimy zdjęcia.
Parę słów o tym, jak zbyt długie zastanawianie się nad projektem kreatywnym może całkowicie zmienić otoczenie, w którym będziemy działać.